با خودکشی کیانوش سنجری یک فعال اصولگرا سوالاتی مطرح کرد

علی قلهکی، فعال رسانه‌ای اصولگرا، درباره‌ خودکشی کیانوش سنجری در کانال تلگرامی خود نوشت:
انصافا شب تلخی‌ست که یک هموطن هرچند که از ابعاد مختلف تفکرات‌ش با ما فرق داشته باشد خودکشی کند و امیدوارم رحمت خداوند متعال شامل حال او شود؛ ولی درباره این اتفاق ذکر چند نکته مهم است:

۱. خودکشی را به هیج وجه به رسمیت نشناسیم و یکپارچه تقبیح کنیم؛ همه‌گیری این اتفاق تبعات سنگینی برای ایران دارد.

۲. ۲۴ ساعت اخیر زندگی کیانوش سنجری در چه حالی گذشته؟! کسی هست که او را دیده باشد؟! توییت‌هایش را خودش نوشته و یا فردی برای او قلم زده؟! فردی می‌تواند ساعات آخر زندگی او را برای ما تعریف کند؟!

۳. پاساژ چهارسو طبیعتا هم سیستم نظارتی (دوربین‌ها) قوی‌ای دارد و هم نیروهای حراستی مسلط؛ چگونه این جوان به همراه لااقل دونفر (بنا از اظهار نظر یک کاربر) توانستند به قسمت‌هایِ بالایی پاساژ بروند بدون هیچ گونه ممانعتی؟! یعنی این اتفاق برای مجتمع‌های مشابه با طبقات زیاد شدنی هست که هر فردی دلش خواست بدون دردسر و بازکردن قفلی به طبقات بالایی آن برود؟!

۴. اگر سقوط از طبقه‌ای باشد که مرحوم تصویر آن را در توییت‌ش منتشر کرده، حادثه حداقل از ارتفاعِ ۲۰، ۳۰ متری رخ داده؛ پس چرا زن و مردی که در کنار جنازه کیانوش هستند در حال احیاء وی دیده می‌شوند؟! سقوط از آن ارتفاع چه علائم حیاتی‌ایی برای حادثه دیده برجای می‌گذارد؟! آیا سقوط از ارتفاع کمتر در طبقات پایینی رخ داده؟! تصویر توییت آخر کیانوش سنجری با تسلط و کیفیت گرفته شده؛ آیا تصویر را خود او گرفته؟!

۵. تاریخ ویکی‌پدیای منسوب به کیانوش سنجری، در ساعت ۱۸:۰۲ بخش خودکشی وی را اضافه کرده، در صورتی که بخش زیادی از مخاطبان توییت‌های کیانوش، خودکشی او را دور از ذهن دانسته و برآورد داشتند که کیانوش چنین کاری را نمی‌کند و حتی مرحوم آخرین توییت هشدار خودکشی خود را در ساعت ۱۹:۲۰ یعنی ۸۰ دقیقه قبل از ادیت صفحه ویکی پدیای او با محور خودکشی منتشر کرده است! این میزان از آمادگی برای خودکشی او طبیعی است؟!

۶. اتفاقات چند هفته اخیر از دانشگاه علوم تحقیقات تا خودکشی‌ها و قتل‌های تلخ (خبرنگار ایرنا، خانواده وکیل و اتفاقات برخی دانشگاه‌ها) تاثیرات مخربی بر ذهن مردم دارد؛ آنهم در ماهِ آبان که یکی از ملتهب ترین ماه های تقویم سال است.

همه‌گیری خودکشی برای جوانانی که مسیر را در جلوی خود بن‌بست می بینند آنهم با تحریک رسانه‌ای عموما با منشاءِ بیرونی، روزهای نگران‌کننده‌ای را برای کشور در پی خواهد داشت.

در انتها خدایش بیامرزد…