علت واریز نشدن یارانه نقدی برخی خانوارها | واریز یارانه نقدی دهک‌های ۴ تا ۹

علت واریز نشدن یارانه نقدی آذر برخی دهک ها گفت: ممکن است تغییر از دهک های یک تا سه به دهک های چهار تا نه، یکی از علل عدم واریز یارانه به حساب برخی از سرپرستان خانوار باشد.

طیبه حسینی درباره واریز نشدن یارانه نقدی آذر ماه برخی از خانوارها که در دهک های یک تا سه قرار داشتند توضیح داد.

سخنگوی سازمان هدفمندی یارانه ها در پاسخ به این سئوال که به نظر می‌رسد یارانه نقدی دهک‌های یک تا سه به صورت کامل واریز نشده است، گفت: ممکن است تغییر از دهک های یک تا سه به دهک های چهار تا نه، یکی از علل عدم واریز یارانه نقدی به حساب برخی از سرپرستان خانوار باشد.

حسینی اظهار کرد: یارانه‌ها همان زمانی که اعلام کردیم واریز شد. اینکه برخی اظهار داشتند که یارانه نقدی دریافت نکرده‌اند  ممکن است برای برخی پیامک واریز ارسال نشده باشد یا ممکن است برخی افراد تغییر دهک از یک تا سه به چهار تا نه داشته‌اند در نتیجه هر فرد با توجه به وضعیتش باید مورد بررسی قرار گیرد.

سخنگوی سازمان هدفمندی یارانه‌ها اظهار کرد: به طور کلی یارانه نقدی دهک‌های مورد اشاره پرداخت شده و موعد پرداخت یارانه دهک‌های چهارم تا نهم هم پایان ماه است و در موعد مقرر پرداخت خواهد شد.

حذف یارانه نقدی سه دهک 

یارانه‌ نقدی، قصه پرغصه‌ای است که از سال‌ها پیش به منظور جراحی‌های بزرگ اقتصادی برای رسیدن به هدف والای عدالت آغاز شد، اما امروز نه فقط اهداف اولیه آن محقق نشده بلکه باری سنگین روی دوش دولت قرار داده است.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایرنا، مسعود پزشکیان رئیس جمهور در آخرین صحبت تلویزیونی با مردم، به تفصیل درباره ناترازی‌ها از جمله پرداخت یارانه به بنزین و همچنین یارانه‌های نقدی به افراد کم‌بضاعت صحبت کرد و به صراحت گفت که اگر نتوانیم برنامه‌ریزی دقیقی انجام دهیم، فردا با مشکلات بسیار بزرگ‌تری مواجه خواهیم شد.

رئیس جمهور با اطمینان دادن به مردم برای درمان این مشکل و تحقق عدالت در جامعه چنین بیان کرد: نباید این‌گونه باشد که من، با منزل و امکانات بیشتر، از یارانه سوخت، برق، گاز و نفت بهره بیشتری ببرم؛ در حالی که فردی که در روستا یا حاشیه تهران زندگی می‌کند و یک کارمند است، تنها یک‌صدم من از این منابع استفاده کند. مثلاً بر اساس آمار، منطقه یک و دو تهران به اندازه کل مناطق دیگر از گاز استفاده می‌کنند. این موضوع نشان‌دهنده نابرابری در بهره‌مندی از منابع است. کسی که امکانات بیشتری دارد، مصرف بیشتری می‌کند و کسی که در مناطق کم‌برخوردار زندگی می‌کند، در مضیقه بیشتری است. بنابراین ما باید در این زمینه بازنگری کنیم و به سمت توزیع عادلانه‌تر حرکت کنیم.

رئیس جمهور چنین برای مردم توضیح داد که اگر ما بخواهیم به سیاست‌های فعلی ادامه دهیم، باید این سؤال را از خودمان بپرسیم چرا منابع را به‌صورت مساوی و بدون توجه به مصرف واقعی توزیع کنیم؟ مثلاً فردی که استخر شخصی دارد و از گاز دولتی برای گرم‌کردن آن استفاده می‌کند، چرا باید یارانه گاز دریافت کند؟ این اصلاً منطقی نیست. باید با مردم صادقانه صحبت کنیم. زمانی که مردم متوجه شوند این یارانه‌ها به شکلی عادلانه توزیع می‌شوند، آن را می‌پذیرند. فردی که درآمد کافی دارد و می‌تواند هزینه مصرف خود را بپردازد. چرا باید از منابع عمومی یارانه بگیرد؟ در هیچ جای دنیا چنین چیزی معمول نیست که منابع انرژی یارانه‌ای به افراد مرفه داده شود، در حالی‌که اقشار کم‌درآمد روزبه‌روز تحت فشار بیشتری قرار می‌گیرند. این ناعادلانه است و باید اصلاح شود.»

شروع پرداخت نقدی یارانه ها با ۴۵ هزار تومان

داستان یارانه‌ها از آنجا آغاز شد که بر اساس قانون طرح تحول اقتصادی دولت که در سال ۸۷ به اجرا درآمد، مقرر شد بخشی از آزادسازی حامل‌های انرژی به صورت نقدی و هدفمند به مردم پرداخت شود؛ در آن زمان حدود ۴ هزار و هشتصد میلیارد تومان یعنی حدود ۴.۸ همت به حساب سرپرستان خانوار در سراسر کشور واریز شد که در زمان خود نیز رقم بسیار زیادی بود، اما ناگفته نماند که این اصلاحات اقتصادی در زمانی رخ داد که کشور تحریم نبود و نفت بشکه‌ای بیش از ۱۰۰ دلار فروخته می‌شد و منابع سرشاری از این طریق نقدینگی وارد خزانه شد.

دولت وقت مصمم بود که بخشی از یارانه‌ها که دهه‌ها بود به پاشنه آشیل اقتصاد تبدیل شده بود را جراحی کند به همین دلیل مبلغ یارانه هر فرد ۴۵ هزار تومان تعیین شد یعنی یک خانواده ۴ نفره ۱۸۰ هزار تومان دریافتی داشت که با قیمت دلار در آن زمان که حدود هزار تومان بود، سرپرست خانواده امکان اداره خانواده خود را داشت و همین امر سبب شد تا مردم از آغاز اجرای این طرح استقبال کنند.

گذر زمان و بروز تبعات تورمی ناشی از تزریق پول به اقتصاد از سویی و آغاز تحریم‌های ظالمانه در ابتدای دهه نود و بروز نوسان‌ها و جهش ارزی در آن زمان سبب شد تا ارزش ریالی یارانه دریافتی مردم روز به روز کم شود؛ از این رو با روی کار آمدن دولت یازدهم در سال ۱۳۹۲ موضوع اجرای ناقص قانون هدفمندسازی یارانه‌ها روی میز مردان اقتصادی دولت قرار گرفت زیرا شرایط اقتصادی نشان می‌داد که پس اعمال تحریم‌ها، خانواده‌های بیشتری به زیر خط فقر رفته‌اند و پرداخت یارانه نیز نمی‌بایست به همه دهک‌ها صورت می‌گرفت.

علی طیب‌نیا وزیر وقت اقتصاد در سال ۹۴ پرداخت یارانه نقدی را یکی از مصیبت‌های دولت توصیف کرده بود زیرا آن زمان دولت باید هر ماه سه هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان یارانه نقدی به حساب سرپرستان خانوارها می‌پرداخت که در شرایط تحریمی، عدد بزرگی بود؛ در نهایت در سال ۹۸ افزایش قیمت بنزین رقم خود و دولت دوازدهم مبلغی را به عنوان درآمدحاصل از افزایش حامل‌های انرژی به حساب‌ها واریز کرد.

در دولت سیزدهم نیز بحث یارانه‌ها به صدر گمانه‌زنی‌ دولتمردان تبدیل شد و در نهایت در اردیبهشت ۱۴۰۱ تصمیم خود برای حذف ارز ترجیحی ۴۲۰۰ تومانی را اجرایی کرد و به ازای آن نرخ یارانه پرداختی را افزایش داد به طوری که به ازای هر فرد در دهک‌های اول تا سوم مبلغ ۴۰۰ هزار تومان و به ازای افراد دهک‌های چهارم تا نهم ۳۰۰ هزار تومان پرداخت می‌شود.

در آن زمان از ۸۳ میلیون نفر جمعیت کشور، ۷۷ میلیون یارانه‌بگیر در دو طبقه تقسیم‌بندی شدند که ۳۰ درصد این جمعیت یارانه ۴۰۰ هزار تومانی، ۶۰ درصد یارانه ۳۰۰ هزار تومانی و ۱۰ درصد از مردم نیز یارانه‌ای دریافت نخواهند کرد.